مقاله شماره دهم
بررسی وضعیت ژنتیکی گله های شترمرغ ایران برنامه‌های اصلاح نژادی در دام‌های گوناگون از یک استراتژی خاص پیروی می‌نماید که توسط متخصصین امر تعیین و با توجه به هدف تولید تلاقی‌های هدف‌دار و حساب شده با الگوی خاص ارائه می‌گردد. در پرورش طیور این کار توسط شرکت‌های بزرگ دارنده نژاد و یا آمیخته تجاری صورت می‌گیرد و در دام‌های اصیل مانند گاو و گوسفند، مراکز اصلاح نژادی در کشور با ارزیابی اسپرم و شناسایی مولدین مناسب برنامه خود را ارائه می‌نمایند. در شترمرغ نیز 3 آمیخته تجاری که تحت عنوان گردن آبی، گردن قرمز و گردن سیاه آفریقایی وجود داشته که هر کدام دارای پتانسیل ژنتیکی خاص خود بوده و کیفیت محصولات تولیدی آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. در کشور ما نیز هر سه نژاد از کشورهای مختلف به کشور وارد شده و متاسفانه تلاقی‌های بدون کنترل و برنامه‌ریزی توسط پرورش‌دهندگان صورت پذیرفته است به طوری که در حال حاضر پرندگان موجود دارای خون‌های متفاوت بوده و نمی‌توان نژاد خالص را در کشور شناسایی نمود. تلاقی‌های صورت گرفته موجب تنوع ژنتیکی گسترده در شترمرغ‌ها گردیده است به طوری که پرنده‌های موجود از نظر اندازه و کیفیت تخم و مشخصات تخم تولیدی و محصولات تولیدی دارای تنوع فراوان بوده که این امر باعث گردیده مدیریت مولدین، جوجه‌کشی و پرواربندی با مشکلات عدیده‌ای مواجه گردد.
